Πολυδένδρι - Λαγκαδά - Εξαλόφου !!!

Με νίκη 2-1 επί της ομάδας της Ξυλούπολης, ξεκίνησε τις αγωνιστικές της υποχρεώσεις η ομάδα του χωριού μας ο Ποντιακός Πολυδενδρίου (Π.Α.Ο.Π).  Οι σκόρερ του Ποντιακού ήταν οι Γιώργος Παπαδόπουλος και Κώστας Στράτζαλης. Η ομάδα μας ξεκίνησε εδώ και καιρό την προετοιμασίας της εντατικά και τα πρώτα αποτελέσματα άρχισαν να φαίνονται. (φωτο προετοιμασίας)  Ευχόμαστε στην ομάδα μας καλή αρχή και πολλές επιτυχίες !!!

Με κατάνυξη γιορτάσαμε σήμερα την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού στο χωριό μας. To πρωί στον ναό του Αγίου Δημητρίου τελέσθηκε η Θεία Λειτουργία όπου ο παπά Βασίλης μοίρασε στο εκκλησίασμα βασιλικό για το εικονοστάσι,  ευλογία στο σπιτικό.  Το απόγευμα στο ύψωμα που βλέπει όλο το χωριό και είναι τοποθετημένος ο μεγάλος Σταυρός έγινε μικρή παράκληση στην οποία έψαλλαν μαζί όλες οι γυναίκες. Οι νοικοκυρές σήμερα μαγείρεψαν νηστίσιμα και αλάδωτα φαγητά όπως προστάζει η ορθόδοξη παράδοση για την ημέρα του Σταυρού. Μου είπαν επίσης ότι με τον βασιλικό που ο παπάς μας δίνει στο τέλος της Θείας Λειτουργίας αν ζυμώσεις τότε φτιάχνεις προζύμι. Αυτά είναι τα θαυμαστά !!! Θα ήταν μεγάλη παράληψη να μην ευχηθώ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στον μοναδικό στο χωριό μας που γιορτάζει σήμερα, τον Σταύρο Σωτηριάδη !!!! Σημείωση: Πατώντας πάνω στην φωτογραφίες αυτές μεγαλώνουν 

"Εκεί ψηλά σι ουρανούς άντζια εγομόθανε τη παραδείσ τ' οσπίτια και ένα δυ νομάτ οξιοκά επέμναν, ενούνιεν κι επενούντσεν ο Θεόν κι είπεν να χτίζ ολίγα κι άλλα έστειλεν τ'αγγελτς μάστοραν ν' αραεύνε εργάτικον τίμιον και υπομονετικόν. Οι μαύρ αγγέλ εράεψαν σον κόσμον σ' όλεν την οικουμένην πούθεν κεύρανε αοίκον άμον ντ' εθέλνεν ο Θεόν.  Ατότε ερώτεσεν τ'αποθαμέντς που έσαν με τ'εκείνον.  Κανείς κι ελάλεσεν μον είνας μαυροφόρα η Δεσποινή τη Φόλο εσούμωσεν δειλά, δειλά κι η καρδίατς εντούνεν.  -"Θεέμ να ποδεδίζω Σε πολλά παρακαλώ Σε, αοίκον τίναν αραεύς σο Πολυδένδρι ευρίεται στείλον κι ατόναν έπαρ.  - Πώς λέγνατον και τίνος παιδίν εν;  - Θεοδωρίδη τ'επώνυμον και τ'όνομαν εν Γέργο."  Αμάν εδιέταξεν τ'αγγελτς σην γην απάν ευρέθαν εποίκαν πέραν τα γιατρούς σα κολτσούκιατ εσέβαν πέρανατον κι εχπάσταν. Κανάν κι ελογαρίασαν γυναίκαν, εγγόνια, νυφάδες και παιδία, αδέλφια κι αδελφοκόριτσια και το χωρίον ούλεν που κλαίγνε απαρηγ

Κυριακή Αποστολίδου - Πανάβα, 1958 Ο τίτλος από τον ομώνυμη Ελληνική ταινία του 1958 "Η κυρά μας η μαμή" με την Γεωργία Βασιλειάδου και τον Ορέστη Μακρή είναι ένας τίτλος που ταιριάζει στην περίπτωση που θα σας διηγηθώ σήμερα μέσα από το blog. Κάθε χωριό, από τα αρχαία χρόνια, ή είχε μια μαμή ή την έφερναν από άλλα χωριά για να ξεγεννήσει τις ετοιμόγεννες. Το δικό μας χωριό, το Πολυδένδρι, είχε την δικά του κυρά μαμή, την Αποστολίδου Κυριακή ή όπως όλοι την ήξεραν ως την "Πανάβα" , η γυναίκα του Παναγιώτη δηλαδή. Αυτή την γυναίκα θα γνωρίσουμε σήμερα μέσα από την μικρή διήγηση της κόρης της Ζωής Απατζίδου. Προσωπικά την είχα γνωρίσει όταν παιδί ακόμα με την μητέρα μου επισκεφτόμασταν στην κόρη της την Μίση (Άρτεμης Αποστολίδου). Βέβαια ήταν σε βαθιά γεράματα και κατάκοιτη, μα την θυμάμαι. Η μαμή του χωριού μας με την εγγονή της 'Εφη,  δεκαετία1970 Η Κυριακή Αποστολίδου (μαμή) , ήρθε από τον Πόντο σε ηλικία 25 χρονών περίπου μαζί με τον άνδρα τ

Ένα μικρό βίντεο που δείχνει το χωριό μας από ψηλά. Την εκκλησία, το σχολείο, το γήπεδο, την λέσχη, τον Προφήτη Ηλία, τις γειτονιές του. Είναι ένα πρώτο βίντεο γι αυτό έχει και υδατογράφημα. Τους επόμενους μήνες, αφού υποστεί επεξεργασία, θα το δούμε ολοκληρωμένο και πιο καλά φτιαγμένο. Θέλω να ευχαριστήσω τον συνάδελφό μου και φίλο Άγγελο και το γιο του Κωνσταντίνο που πραγματοποίησαν αυτή την επιθυμία ώστε όλοι μαζί να δούμε μέσα από αυτές τις όμορφες λήψεις το χωριό μας από ψηλά.  Ελπίζω για τους ξενιτεμένους μας Πολυδενδριώτες εντός και εκτός Ελλάδος να είναι μια μικρή ανάσα, έτσι για να νιώθουν το χωριό μας δίπλα τους.

Πριν λίγο καιρό και συγκεκριμένα στις 27 Ιουλίου 2017 είχαμε μια πολύ ωραία επίσκεψη στο χωρίο μας από ανθρώπους, μαθητές τότε της Αμερικάνικης Γεωργικής Σχολής, τον Ned και την αδελφή του Avery, που πριν 40 χρόνια είχαν φιλοξενηθεί από οικογένειες στο χωριό μας ενώ συμμετείχαν σε ένα πρόγραμμα της Σχολής. Οι συγκεκριμένοι μαθητές είχαν φιλοξενηθεί από τις οικογένειες του Θεοδωρίδη Γιάννη και της Παρθένας και του Σωτηριάδη Γιώργου και της Ελισάβετ . Στο να γίνει αυτή η επανασύνδεση μετά από 40 χρόνια συνέβαλε η Αγάπη Λαζαρίδου, εγγονή του Γιάννη και της Παρθένας  η οποία ψάχνοντας παλιές φωτογραφίες ανακάλυψε τις φωτογραφίες με τους "Αμερικάνους". Εκεί της γεννήθηκε και η ιδέα να προσπαθήσει, αφού γνώριζε το όνομά τους, να επικοινωνήσει μαζί τους μέσω facebook. To αποτέλεσμα θα το δείτε παρακάτω και στο κείμενο που ακολουθεί το οποίο συνέταξε η Avery Rimer και μαζί με φωτογραφίες όταν επέστρεψε στην Αμερική, τα δημοσίευσε στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook.

Ο παππούς μου, Χρυσανθόπουλος Κωνσταντίνος του Παναγιώτη, είναι ο άνθρωπος που με έκανε να αγαπήσω την Δημοτική μουσική και να αγαπώ να ακούω ιστορίες από τους παλιούς. Και τα δύο τα θεωρώ θησαυρούς για την ζωή μου !!! Από μικρή τον ακούω να τραγουδάει στο χωράφι, στον μπαξέ, ακόμα κ μόνο του τον έχω δει να κάθετε και να λέει τραγούδια που δεν τα είχα ακούσει άλλη φορά, δημοτικά, ρεμπέτικα, ποντιακά.  Μου είχε πει ότι όταν ήταν στον Στρατό και έκανε κάποια δουλειά πάντα τραγουδούσε. Εκεί τον άκουσε μια μέρα και ο λοχαγός του και τον κάλεσε το ίδιο βράδυ στην λέσχη Αξιωματικών να τραγουδήσει, στο Καρπενήσι.  Ντροπαλός, συνεσταλμένος πήγε και το πρώτο τραγούδι που είπε ήταν η "Δασκάλα" .  "Ήπια και δυο ποτηράκια κρασί πήρα θάρρος και τραγούδησα. Χαλασμός έγινε" μου είπε. Αυτό ήταν, από τότε και όσο υπηρετούσε, ο Στρατός και ο Λοχαγός τους, τον είχε δεδομένο ότι θα τραγουδούσε στις χοροεσπερίδες του. Μάλιστα, όπως μου είπε του είχαν προτείνει να κατέβει σ